Ayubu 17

1  Roho yangu imezimika, siku zangu zimekoma, Kaburi i tayari kunipokea.

2  Ni kweli wako kwangu wenye kufanya dhihaka, Jicho langu hukaa katika kunifanyia uchungu kwao.

3  Nipe rehani basi, uwe dhamana kwa ajili yangu kwako wewe mwenyewe; Kuna nani atakayeniwekea dhamana?

4  Kwani mioyo yao imeificha ufahamu; Kwa hiyo hutawakuza.

5  Awafitiniye rafiki zake wawe mawindo, Hata macho ya watoto wake yataingia kiwi.

6  Amenifanya niwe simo kwa watu; Nimekuwa mwenye kuchukiwa kwa wazi.

7  Jicho langu nalo limekuwa giza kwa sababu ya majonzi, Na via vyangu vyote vimekuwa kama kivuli.

8  Walekevu watayastaajabia hayo, Na asiye na hatia atajiamsha juu ya mpotovu.

9  Lakini mwenye haki ataishika njia yake, Naye mwenye mikono safi atazidi kupata nguvu.

10  Lakini rudini; ninyi nyote, njoni sasa; Wala sitampata mtu mwenye hekima kati yenu.

11  Siku zangu zimepita, makusudi yangu yamevunjika, Hata hayo niliyo nayo moyoni mwangu.

12  Wabadili usiku kuwa mchana; Wasema, Mwanga u karibu kwa sababu ya giza.

13  Nikitazamia kuzimu kuwa nyumba yangu; Nikitandika malazi yangu gizani;

14  Ikiwa nimeuita uharibifu, Wewe u baba yangu; Na kuliambia buu, Wewe u mama yangu, na umbu langu;

15  Basi, tumaini langu li wapi? Na tumaini langu, ni nani atakayeliona?

16  Litashuka kwenye makomeo ya kuzimu, Itakapokuwapo raha mavumbini.