«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »

Johannes' Åpenbaring 13

1  Og eg såg eit dyr stiga upp or havet, det hadde ti horn og sju hovud, og på horni sine ti krunor, og på hovudi sine spottings-namn.

2  Og dyret som eg såg, var likt ein leopard, og føtene på det var som på ein bjørn, og gapet som eit løvegap; og draken gav det si kraft og sin kongsstol og stor makt.

3  Og eg såg eit av hovudi på det liksom såra til ulivs; og ulivssåret vart lækt, og all jordi undrast og fylgde etter dyret;

4  og dei tilbad draken, for di han hadde gjeve dyret makt, og dei tilbad dyret og sa: Kven er lik dyret, og kven kann strida mot det?

5  Og det vart gjeve det ein munn som tala store og spottande ord, og det fekk makt til å halda på i tvo og fyrti månader.

6  Og det opna munnen sin til spottingar mot Gud, til å spotta hans namn og hans bustad, det som bur i himmelen.

7  Og det vart det gjeve å føra strid mot dei heilage og vinna på dei, og det fekk makt yver kvar ætt og kvar landslyd og kvart tungemål og kvart folk.

8  Og alle som bur på jordi, skal tilbeda det, kvar den som ikkje, frå verdi vart grunnlagd, hev fenge namnet sitt skrive i livsens bok hjå Lambet som er slakta.

9  Dersom nokon hev øyra, so høyre han!

10  Um nokon fører i fengsel, han skal i fengsel; um nokon drep med sverd, han skal drepast med sverd, Her er tolmodet og trui åt dei heilage.

11  Og eg såg eit anna dyr stiga upp or jordi, og det hadde tvo horn liksom eit lamb, og tala som ein drake.

12  Og det brukar heile makti åt det fyrste dyret for augo på det, og gjer at jordi og dei som bur på henne, tilbed det fyrste dyret, som ulivssåret vart lækt på.

13  Og det gjer store teikn, so det endå fær eld til å falla ned frå himmelen på jordi for augo på menneski.

14  Og det dårar dei som bur på jordi, for dei teikni skuld som det hev fenge makt til å gjera for augo på dyret, med di det segjer til dei som bur på jordi, at dei skal gjera eit bilete åt det dyret som fekk såret av sverdet og vart i live.

15  Og det fekk makt til å gjeva dyrebiletet livsande, so dyrebiletet jamvel kunde tala, og gjera so at alle dei som ikkje vilde tilbeda dyrebiletet, skulde drepast.

16  Og det gjer at alle, både små og store, rike og fatige, frie og trælar, fær eit merke på høgre handi eller på panna si,

17  og at ingen kann kjøpa eller selja utan den som hev merket, namnet på dyret eller talet for dette namnet.

18  Her er det visdomen, Den som hev vit, han rekne ut talet til dyret! for det er talet for eit menneske, og talet for det er seks hundrad og seks og seksti.

«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »
“Herren Jesu nåde vere med dykk!” — Paulus' første brev til Korinterne 16:23