«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »

Salmenes bok 55

1  Til songmeisteren, med strengeleik; ein salme til lærdom av David.

2  Gud, vend øyra til mi bøn, og løyn deg ikkje for mi naudbeding!

3  Gjev gaum etter meg og svara meg! Mine sorgfyllte tankar fer hit og dit, og eg lyt stynja

4  for rop frå fienden, for trykk frå den ugudlege; for dei velter vondt yver meg, og i vreide forfylgjer dei meg.

5  Mitt hjarta skjelv i min barm, og dauderedslor hev falle på meg.

6  Otte og skjelving kjem yver meg, og fæla legg seg på meg.

7  Og eg segjer: Gjev eg hadde venger som duva! Då skulde eg fljuga burt og finna ein bustad.

8  Sjå, eg vilde fly langt burt, eg vilde finna herbyrge i øydemarki. Sela.

9  Eg vilde skunda meg i livd for den føykjande vinden, for stormen.

10  Gløyp dei, Herre, kløyv deira tungemål! For eg ser vald og kiv i byen.

11  Dag og natt gjeng dei kringum han på murane, og naud og ulukka råder der inne.

12  Tjon råder der inne, og vald og svik vik ikkje frå torget.

13  For ikkje ein fiende er det som hæder meg - det kunde eg tola; ikkje min uven er det som briskar seg mot meg - då kunde eg gøyma meg for han;

14  men du er det, du som var min likemann, min ven og min kjenning -

15  me som hadde hugleg samråd med kvarandre, som gjekk til Guds hus i det glade festfylgjet.

16  Lat øyding koma yver dei! Lat dei fara ned til helheimen levande! For vondskap råder i deira bustad, i deira hjarta.

17  Eg vil ropa til Gud, og Herren skal frelsa meg.

18  Kveld og morgon og middag vil eg klaga og sukka, so høyrer han mi røyst.

19  Han løyser ut mi sjel frå striden mot meg og gjev meg fred; for mange er dei mot meg.

20  Gud skal høyra og svara* dei - han tronar då frå fordoms tid, sela - dei som ikkje vil verta annarleis og som ikkje ottast Gud.

21  Han* legg hand på folk som held fred med han, han vanhelgar si pakt.

22  Ordi frå hans munn er håle som smør, men hans hjarta tenkjer på strid. Hans ord er mjukare enn olje, og dei er då dregne sverd.

23  Kasta byrdi di på Herren! Han skal halda deg uppe; han skal i all æva ikkje lata den rettferdige verta rikka.

24  Og du, Gud, skal støyta dei ned i den djupe grav; blodgjeruge og falske menner skal ikkje nå til helvti av si levetid; men eg set mi lit til deg.

«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »
“Herren Jesu nåde vere med dykk!” — Paulus' første brev til Korinterne 16:23