Fjerde Mosebok 12

1  Ein gong tala Mirjam og Aron ille um Moses for den etiopkvinna skuld som han hadde teke til kona - for han hadde gift seg med ei etiopisk kvinna -

2  og dei sa: Er det berre Moses Herren hev tala med? Hev han ikkje tala med oss og? Og Herren høyrde det.

3  No var Moses ein mild og tolug mann, mildare enn alle menneske på jordi.

4  Men Herren sa brått til Moses og til Aron og til Mirjam: Gakk ut til møtetjeldet alle tri! So gjekk dei dit alle tri.

5  Og Herren kom ned i ein skystopul og stod i tjelddøri og ropa på Aron og Mirjam. Då gjekk dei ut båe tvo.

6  Og han sa: Lyd no etter ordi mine: Er det ein profet som de, so ter eg, Herren, meg for han i syner og talar med han i draumar.

7  Men so er det ikkje med Moses, tenaren min; han er tru i heile mitt hus.

8  Munn til munn talar eg med han, klårt og ikkje i gåtor, og han fær sjå Herrens skapnad. Korleis kunde de då våga å tala ille um Moses, tenaren min?

9  Og Herrens vreide loga upp imot dei, og han for burt.

10  Då skyi kvarv burt frå tjeldet, då var Mirjam spillsjuk og kvit som snø; med same Aron snudde seg mot henne, såg han at ho var spillsjuk.

11  Då sa han til Moses: Gode herre bror! Lat oss ikkje lida for ei synd me hev gjort i vår dårskap!

12  Lat henne ikkje vera som eit daudt foster, som er halvrote når det kjem ut or morslivet!

13  Då ropa Moses til Herren og sa: Å Gud, gjer henne god att!

14  Og Herren sa til Moses: Hadde far hennar sputta henne i andletet, laut ho då ikkje sitja med skam i sju dagar? No skal de stengja henne inne utanfor lægret i sju dagar, so kann dei taka henne inn att.

15  So heldt dei Mirjam innestengd utanfor lægret i sju dagar, og folket tok ikkje av stad fyrr dei hadde teke henne inn att.

16  Sidan tok folket ut frå Haserot og slo læger i Paran-øydemarki.