Josvas bok 13

1  No var Josva gamal vorten og ut i åri komen, og Herren sa til han: No er du gamal og langt fram i åri; men endå er det ovmykje land att å taka.

2  Det som er att, er alle filistarbygdene og heile Gesuritar-landet;

3  for alt som ligg millom Sihor austanfor Egyptar-land og Ekron-skiftet i nord, skal reknast til Kana'an, både dei fem filistarfyrstane i Gasa og Asdod og Askalon og Gat og Ekron, og avitane.

4  So er det i sud heile Kana'anitar-landet, og Meara, som høyrer sidonarane til, til Afek, til skiftet med amoritane,

5  og Giblitar-landet og heile austsida av Libanon, frå Ba'al-Gad nedunder Hermon-fjellet til Hamat-vegen,

6  alle dei som bur i fjellbygdene, frå Libanon til Misrefot-Ma'im, alle sidonarane. Sjølv vil eg driva dei ut for Israels-borni. Men lat no Israels-borni kasta lut um dei bygdene dei skal få til odel og eiga, soleis som eg hev sagt deg fyre!

7  Skift ut dette landet til dei ni ættene og den eine helvti av Manasse-ætti.

8  Saman med Manasse-ætti* hadde rubenitane og gaditane fenge odelslandet sitt, det som Moses gav dei på austsida av Jordan, soleis som Moses, Herrens tenar, gav dei det:

9  alt som ligg nordanfor Aroer innmed Arnon-åi, og den byen som ligg midt i dalen, og heile Medbasletta radt til Dibon,

10  og alle byane åt Sihon, amoritarkongen, han som hadde kongssætet sitt i Hesbon, radt til skiftet med Ammons-borni,

11  og Gilead og Gesuritar-landet og Ma'akatitar-landet og heile Hermon-fjellet og heile Basan alt til Salka -

12  heile riket åt Og i Basan, han som hadde kongssætet sitt i Astarot og Edre'i; han var den siste som var att av refa'itane, og Moses vann yver dei og dreiv dei ut.

13  Men Israels-borni dreiv ikkje ut gesuritane og ma'akatitane; dei hev vorte buande millom Israels-folket alt til denne dag.

14  Det var berre Levi-ætti han ikkje gav noko odelsland; eldofferi åt Herren, Israels Gud, er deira odel, soleis som han hadde lova dei.

15  Fyrst let Moses Rubens-borni få sin lut etter ættgreinene deira.

16  Dei fekk landet nordanfor Aroer innmed Arnon og byen som ligg midt i dalen, og heile sletta kring Medba,

17  Hesbon og alle byane som tilhøyrde og låg på sletta: Dibon og Bamot-Ba'al og Bet-Ba'al-Meon

18  og Jahsa og Kedemot og Mefa'at

19  og Kirjata'im og Sibma, og so Seret-Hassahar på berget i dalen

20  og Bet-Peor og Pisgalidene og Bet-Hajesimot

21  og alle byane på sletta og heile riket åt Sihon, amoritarkongen, som hadde kongssætet sitt i Hesbon - det var han som Moses vann yver same gongen som han felte Midians-hovdingane, Evi og Rekem og Sur og Hur og Reba, som var jarlane åt Sihon og hadde bustad der i landet;

22  og Bileam Beorsson, spåmannen, var og millom dei falne, dei som Israels-borni drap med sverdet.

23  Fylkesdeilet åt Rubens-borni fylgde Jordan-åi; ho var skifte. Dette var det landet Rubens-borni og ættgreinene deira fekk til odel og eiga med byar og bygder.

24  So let Moses Gads-ætti - Gads-borni - få sin lut etter ættgreinene deira.

25  Det dei fekk, var Jaser og alle byane i Gilead og helvti av Ammonitar-landet alt til Aroer, som ligg midt for Rabba,

26  so landet deira rakk frå Hesbon til Ramat-Hammispe og Betonim og frå Mahana'im til Debirbygdi;

27  og i dalen fekk dei Bet-Haram og Bet-Nimra og Sukkot og Safon, det som var att av riket åt Sihon, kongen i Hesbon. Alt dette låg på austsida av Jordan, og fylkesdeilet fylgde Jordan heilt upp til sudenden av Kinneretsjøen.

28  Dette var det landet Gads-borni og ættgreinene deira fekk til odel og eiga med byar og bygder.

29  Sidan gav Moses land åt halve Manasse-ætti, so dei og - den eine helvti av Manasse-borni - fekk sin lut etter ættgreinene sine.

30  Dei fekk landet burtanfor Mahana'im: heile Basan - heile riket åt Og, kongen i Basan - og alle tjeldbyane åt Ja'ir i Basan, seksti byar,

31  og helvti av Gilead, og Astarot og Edre'i, kongebyane åt Og i Basan. Alt dette fekk borni åt Makir, son åt Manasse, helvti av Makirs-borni og ættgreinene deira.

32  Dette var den odelsjordi Moses luta ut på Moab-moane austanfor Jordan-åi, midt for Jeriko.

33  Men Levi-ætti gav han ikkje noko odelsland. Herren, Israels Gud, er deira odel, soleis som han hadde lova dei.