«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »

Paulus' brev til Kolosserne 1

1  Paulus, Kristi Jesu apostel ved Guds vilje, og broderen Timoteus

2  - til dei heilage og truande brør i Kristus i Kolossæ: Nåde vere med dykk og fred frå Gud vår Fader!

3  Me takkar alltid Gud og vår Herre Jesu Kristi Fader når me bed for dykk,

4  sidan me høyrde um dykkar tru på Kristus Jesus og den kjærleik de hev til alle dei heilage,

5  for den voni skuld som er gøymd åt dykk i himmelen, den som de fyrr hev høyrt um gjenom sanningsordet i evangeliet,

6  som er kome til dykk, liksom det er i heile verdi og ber frukt og veks som hjå dykk, frå den dag då de høyrde det og lærde å kjenna Guds nåde i sanning,

7  so som de hev lært av Epafras, vår kjære medtenar, som er ein tru Kristi tenar får dykk,

8  som og hev fortalt oss um dykkar kjærleik i Anden.

9  Difor held me frå den dag me høyrde det, ikkje heller upp med å gjera bøn for dykk og beda um at de må verta fyllte med kunnskap um hans vilje i all åndeleg visdom og skynsemd,

10  so de kann ferdast verdigt for Herren til all hugnad, so de ber frukt og veks i all god gjerning ved kunnskapen um Gud,

11  so de vert styrkte med all styrke etter hans herlegdoms kraft til alt tolmod og langmod,

12  so de med gleda takkar Faderen, som gjorde oss duglege til å få arvlut med dei heilage i ljoset,

13  han som fria oss ut frå myrkers makt og sette oss yver i sin kjære Sons rike.

14  I han hev me utløysingi, forlating for syndene.

15  Og han er eit bilete av Gud den usynlege, den fyrstefødde framfor all skapning;

16  for i han er alle ting skapte, dei i himmelen og dei på jordi, det synlege og det usynlege, anten det so er kongssæte eller herredøme eller makter eller yverråder; alt saman er det skapt ved han og til han,

17  og han er fyrr enn alle ting, og alle ting stend ved lag ved han.

18  Og han er hovudet for lekamen, som er kyrkja, han som er upphavet, den fyrstefødde av dei daude, so han i alle måtar skulde vera den fremste;

19  for det var Guds vilje at heile hans fylla skulde bu i han,

20  og ved han å forlika alle ting med seg, med di han gjorde fred med blodet på krossen hans - ved han, anten det so er dei på jordi eller dei i himmelen.

21  Ogso dykk, som fordom var framande og fiendar ved dykkar huglag, i dei vonde gjerningane,

22  dykk hev han no forlikt i hans jordiske lekam ved dauden, for å stella dykk fram for si åsyn heilage og ulastande og uklandrande,

23  so framt de vert verande i trui, grunnfeste og trauste, og ikkje let dykk rikka frå den voni evangeliet gjev, det som de hev høyrt, som er forkynt for kvar skapning under himmelen, og som eg, Paulus, vart tenar for.

24  No gleder eg meg yver mine lidingar for dykk og utfyller i mitt kjøt det som endå vantar i Kristi trengslor, for hans lekam, som er kyrkja,

25  som eg vart tenar for etter det Guds hushald som er meg gjeve millom dykk, det vil segja å fullføra Guds ord,

26  den løyndomen som var duld frå alle tider og ætter vart til, men no er openberra for hans heilage,

27  som Gud vilde kunngjera kor rik på herlegdom denne løyndomen er millom heidningane, det er Kristus millom dykk, voni um herlegdom.

28  Og han forkynner me, med di me påminner kvart menneske og lærer kvart menneske med all visdom, so me kann stella kvart menneske fram fullkomne i Kristus.

29  For dette arbeider eg og, med di eg strider med hans kraft, som verkar i meg med styrke.

«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »
“Herren Jesu nåde vere med dykk!” — Paulus' første brev til Korinterne 16:23