«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »

Peters første brev 5

1  Dei eldste millom dykk legg eg på hjarta, eg som sjølv er med-eldste og vitne um Kristi lidingar, som eg hev lut i den herlegdomen som skal openberrast:

2  Gjet den Guds hjord som er hjå dykk, og hav tilsyn med henne, ikkje av tvang, men sjølvmint, ikkje for ei skamleg vinning, men med viljugt hjarta,

3  ikkje heller so at de vil vera herrar yver kyrkjelydane, men so at de vert fyredøme for hjordi;

4  og når yverhyrdingen openberrast, då skal de få den uvisnelege ærekransen.

5  Like ein skal de yngre vera dei eldre undergjevne, og alle skal de iklæda dykk audmykt mot kvarandre; for Gud stend dei stolte imot, men dei audmjuke gjev han nåde.

6  So audmyk dykk då under Guds veldige hand, so han kann upphøgja dykk i si tid!

7  Kast all dykkar sut på han; for han hev umsut for dykk!

8  Ver edrue, vak! Dykkar motstandar djevelen gjeng ikring som ei burande løva og søkjer kven han kann gløypa;

9  Statt han imot, trauste i trui, sidan de veit at de same lidingar er lagde på brørne dykkar i verdi!

10  Men all nådes Gud, som kalla dykk til sin ævelege herlegdom i Kristus Jesus, etter ei stuttvarig liding, han skal gjera dykk full-dugande, stadfesta, styrkja, grunnfesta dykk.

11  Honom høyrer makti til i all æva. Amen.

12  Med Silvanus, den trufaste broren - det meiner eg at han er - hev eg skrivi stutt til dykk for å påminna og vitna at dette er Guds sanne nåde som de stend i.

13  Den medutvalde kyrkjelyden i Babylon helsar dykk, like eins Markus, son min.

14  Helsa kvarandre med eit kjærleiks kyss! Fred vere med alle dykk som er i Kristus!

«  Forrige kapittel   |   Velg et kapittel   |   Neste kapittel  »
“Herren Jesu nåde vere med dykk!” — Paulus' første brev til Korinterne 16:23