Ψαλμοί 146

1 Αινειτε τον Κυριον. Αινει, η ψυχη μου, τον Κυριον.

2 Θελω αινει τον Κυριον ενοσω ζω· θελω ψαλμωδει εις τον Θεον μου ενοσω υπαρχω.

3 Μη πεποιθατε επ' αρχοντας, επι υιον ανθρωπου, εκ του οποιου δεν ειναι σωτηρια.

4 Το πνευμα αυτου εξερχεται· αυτος επιστρεφει εις την γην αυτου· εν εκεινη τη ημερα οι διαλογισμοι αυτου αφανιζονται.

5 Μακαριος εκεινος, του οποιου βοηθος ειναι ο Θεος του Ιακωβ· του οποιου η ελπις ειναι επι Κυριον τον Θεον αυτου·

6 τον ποιησαντα τον ουρανον και την γην, την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις· τον φυλαττοντα αληθειαν εις τον αιωνα·

7 τον ποιουντα κρισιν εις τους αδικουμενους· τον διδοντα τροφην εις τους πεινωντας. Ο Κυριος ελευθερονει τους δεσμιους.

8 Ο Κυριος ανοιγει τους οφθαλμους των τυφλων· ο Κυριος ανορθοι τους κεκυρτωμενους· ο Κυριος αγαπα τους δικαιους·

9 ο Κυριος διαφυλαττει τους ξενους· υπερασπιζεται τον ορφανον και την χηραν, την δε οδον των αμαρτωλων καταστρεφει.

10 Ο Κυριος θελει βασιλευει εις τον αιωνα· ο Θεος σου, Σιων, εις γενεαν και γενεαν. Αλληλουια.