Ψαλμοί 120

1  <<Ωιδη των Αναβαθμων.>> Εν τη θλιψει μου εκραξα προς τον Κυριον, και εισηκουσε μου.

2  Κυριε, λυτρωσον την ψυχην μου απο χειλεων ψευδων, απο γλωσσης δολιας.

3  Τι θελει σοι δωσει η τι θελει σοι προσθεσει, η δολια γλωσσα;

4  Τα ηκονημενα βελη του δυνατου, μετα ανθρακων αρκευθου.

5  Ουαι εις εμε, διοτι παροικω εν Μεσεχ, κατοικω εν ταις σκηναις του Κηδαρ·

6  Πολυν καιρον κατωκησεν η ψυχη μου μετα των μισουντων την ειρηνην.

7  Εγω αγαπω την ειρηνην· αλλ' οταν ομιλω, αυτοι ετοιμαζονται δια πολεμον.